Van de zee naar de 'woestijn'!

Hallo lieve lezers!!

.. En toen zat ik aan de andere kant van Australie :). Vanmiddag ben ik net voor twaalven aangekomen in Perth, na een prachtige vlucht vanuit Alice Springs. Vannacht om half 12 komt Marion ook aan en gaan we samen de omgeving hier verkennen :D!! Maar ik zal beginnen waar ik de vorige keer gebleven was: de driedaagse duiktrip vanuit Cairns.

The Great Barrier Reef
Al om 6.00 uur 's ochtends werden we opgehaald door ProDive. Omdat de busjes vanuit de duikshop nog niet meteen vertrokken naar de haven, vond ik de tijd om een duikbril voor mezelf te kopen. Met 11 duiken in het directe vooruitzicht (en uiteraard meer in de toekomst ;) ), leek het me wel nuttig om er vanaf nu bij elke duik zeker van te zijn dat de bril geen water lekt: erg vervelend namelijk om die voortdurend te moeten leegmaken. Op de boot kregen we een lekker ontbijt en daarna was het 3 uur varen naar het rif. We hebben lekker bovenop gezeten, in de frisse lucht en met uitzicht op zee. Er waren uiteraard weer een aantal Nederlanders aan boord (je vindt ze overal :D), waaronder Joram en Michiel (Mike).
Eenmaal aangekomen, kregen we een briefing over de duik: voor het eerst zouden Inge en ik (als elkaars "buddy's" ) zelfstandig gaan duiken. Tot nu toe hebben we altijd een gids meegekregen. Ons duikvest en de luchtfles mochten we allemaal zelf aansluiten en daarna hebben we de diepte opgezocht! Onze navigatie onder water ging prima en gelukkig was de zichtbaarheid al een stuk beter!

Daarna kregen we met het groepje van de Advanced Course instructies en informatie van onze instructeur Allan. Na nog twee duiken die middag hebben we heerlijk avondgegeten en daarna stond de nachtduik op het programma: onderwater in het donker! Inge had dit al een keer eerder gedaan op de Fiji's, maar voor mij was het de eerste keer: spannend :)! We kregen allemaal een zaklamp mee en op onze zuurstoffles was een lichtje bevestigd. Het duiken op deze manier is heel anders (veel meer gefocust), maar helaas hebben we niet veel spannende dingen gezien onder water. Na het dessert, dat we na de duik kregen, heb ik nog even wat gelezen in het lesboek.. maar al snel viel ik in slaap op de bank ;). We waren dan ook als een van de laatsten nog wakker, dus ik ben maar snel mijn kajuit ingegaan. Daar deelde ik een stapelbed met Miriam, een Zwitserse.

De twee dagen daarna zijn we telkens (heel) vroeg opgestaan, resp. om 6.45 en 5.45 uur (!) en moesten we zelfs nog vOOr het ontbijt een duik doen. Dat was toch wat minder fijn, dus er gingen eerst nog wat koekjes in ;). Ik had besloten naast de verplichte Navigation, Night en Deep dives de Peak Performance Buoyancy (drijfvermogen) en Underwater Photography dives te doen voor mijn cursus. In de verschillende duiken hebben we White tip reefsharks (zowel liggend als zwemmend) gezien, een Tawny nurse shark (beiden in principe ongevaarlijk), zeeschildpadden, grote soorten vissen, trompetvissen, twee soorten roggen, een schattig slapende sealfaced pufferfish en een ENORME kreeft tijdens de tweede Nightdive. Omdat Inge een aantal keer met Mark 'buddy' was, heb ik ook met Mike en Steve (Amerikaan) samen gedoken. Na de laatste, 11e, duik waren we allemaal toch wel moe. Het is namelijk erg vermoeiend, zoveel duiken in 2,5 dag en tussendoor ook net te weinig rust hebben om bij te kunnen komen (telkens gear aan- en afsluiten, omkleden, eten, briefing, etc.). Maar.. het was het allemaal zeker weten waard: we hebben erg mooie dieren gezien, prachtig gegroeide koraalformaties en ik vind duiken gewoonweg geweldig!

Op de terugweg ging de boot flink heen en weer, maar bovenop in de frisse lucht had ik er geen last van :). In Cairns werden we door ProDive weer teruggebracht naar de camping, waar we onze auto veilig hadden achtergelaten. Nadat we de was hadden gedaan en even snel wat avondeten hebben gehad, zijn we 's avonds nog naar de kroeg gegaan. Er waren best veel mensen en ook een aantal duikinstructeurs: het werd een gezellige avond! Rond 23.00 uur gingen we toch maar naar 'huis', we waren echt moe..! Lekker voldaan zijn we toen met z'n drieen ons tentje ingekropen :).


Cape Tribulation
Om 10.00 uur zijn we van de camping vertrokken om Joram op te halen, om met z'n vieren naar Cape Tribulation te rijden. Via een lookout onderweg en een flitsbezoek aan Port Douglas, hebben we bij de Mossman Gorge lekker gepauzeerd. Na een korte wandeling door het regenwoud, zijn we de rivier ingegaan: fffris! Er was een leuke stroomversnelling, waar we ons wel mee vermaakten ;). Die middag hebben we nog een aantal boardwalks (wandelingen over een aangelegd pad, soms verhoogd omdat het door moerassig gebied gaat) gedaan in de regenwouden en hebben we een ice cream factory bezocht. Ikzelf vond het ijs daar wat minder geslaagd, maar dit kwam waarschijnlijk omdat het gemaakt was van (weliswaar verse!) vreemde vruchten. In PK's Jungle Village, bij Cape Tribulation 'stad', hebben we onze tenten opgezet en gekookt. Er hing daar echt een enorme spin buiten bij de keuken, die vervolgens rest van de avond werd verblind door flitslicht van verschillende camera's. Een Fransman dacht het nog spannender te maken, door een levende mot in het web te gooien.. We hebben met z'n allen (incl. onze camera's) toegekeken hoe de arme mot werd bewerkt door de spin :(.

Na het ontbijt de volgende dag, zijn we naar het strand gelopen: na een korte wandeling door regenwoud sta je opeens aan zee! Daarna zijn we naar een lookout-punt aan de werkelijke kaap gereden, met mooooi uitzicht. Via een 'dirt road' zijn we noordwaarts doorgereden tot aan Emmagen Creek. Mark heeft ons daar even geshowd wat zijn auto kan (wisten wij natuurlijk allang van Fraser Island :D) en daar zijn uiteraard ook foto's van gemaakt. Op de terugweg naar Cairns hebben we ons nog ruim 2 uur vermaakt in het Discovery Centre: een regenwoud waarin de wandelingen educatief zijn opgezet. Het was erg interessant, ook omdat er op een relatief klein oppervlakte enorm veel soorten planten en bomen voorkomen. Er woonden ook cassowaries, maar helaas hebben we er geen gezien.

Terug in Cairns hebben we Joram bij zijn hostel afgezet en hebben we op internet de wegcondities naar Alice Springs opgezocht. Bij de camping waar we daarna onze tent opzetten, hebben we lekker erwtensoep met brood gegeten!


The Outback
Nadat we 's ochtends rustig aan hadden gedaan (ook als gevolg van de vliegmaatschappijen die het annuleren van de vlucht Cairns-Alice Springs toch iets complexer maken dan nodig is :D), zijn we vertrokken voor de grote reis naar Alice Springs: 2400 km.. Via Gordonvale, Atherton, Ravenshoe en het Forty Mile Scrub National Park, kwamen we bij het Undara Volcanic National Park aan. Dit is een heel bijzonder natuurgebied, met kraters en lavatunnels; van vroegere actieve vulkanen. We besloten om op de camping van het resort daar te overnachten en 's avonds aan de 'Wildlife at Sunset'-tour deel te nemen. Die zou ons naar het begin van een lavatunnel brengen, waar net na zonsondergang duizenden micro-vleermuizen naar buiten komen vliegen. Ook zouden er slangen in de bomen zitten, die proberen de vleermuizen te vangen. Helaas hebben we geen slangen gezien, maar de vleermuizen vlogen ons wel om de oren! De gids die we hadden was wat 'ruw': er komt in Australie op sommige plekken een overschot aan een bepaalde kikker voor (terwijl de kikker oorspronkelijk is geintroduceerd om de groei van een ander dier in toom te houden..). De kikker is giftig, dus elk groter beest dat hem opeet, sterft. De Australiers proberen de soort dus uit te roeien, maar onze gids nam het wel erg letterlijk. Gewoon met ons, toeristen, erbij stak hij eerst een mes in het hoofd van een kikker, tijdens de busreis overreed hij die bepaalde kikkers bewust en later vermoordde hij er een door middel van zijn schoen! Net iets TE.. Na de tour, hebben we ook nog een Nightwalk gedaan: we zagen twee uilen, slapende vogeltjes op het uiteinde van takken en termieten. Na de wandeling hebben we nog even met Ingo, een Duiters uit Kiel gepraat, onder het genot van een kopje thee. Ingo was net blij dat hij eindelijk vrouwen had gevonden die niet de hele avond aan de bar hangen, wilden wij vroeg naar bed.. ;)
We moesten de volgende morgen echter heel vroeg op, er stond 950 km op de planning!

Al om 5.50 uur zijn we vertrokken, het was nog donker.. Het is wel echt prachtig om met zonsopgang te rijden op zo'n mooie weg door de natuur. De hele autorit naar Alice Springs heb ik echt zitten genieten van de natuurlijke omgeving: die verandert elke 100 km en het is gewoonweg prachtig..!! Heel weids uitgestrekt, wisselende vegetatie (allerlei groentinten) en hier en daar wat grazende - of overstekende - koeien. Via Georgetown zijn we westelijk naar Normanton gereden en vanuit daar naar Cloncurry. Daar hebben we nog even wat boodschapjes gedaan en een ijsje gegeten op de stoep van de City Council. Het was er erg warm, maar Cloncurry is niet voor niks het stadje waar het het warmst in heel Australie kan worden!
Daarna zijn we doorgereden naar de mijnstad Mount Isa, met 22.000 inwoners. Nadat we ons geinstalleerd hadden in het Copper City Riverside Caravan Park (waar 'Kommissar Rex' Engels ondertiteld op televisie was :D), zijn we naar de City lookout gereden voor de zonsondergang. We hadden mooi uitzicht over de mijntorens en bijbehorende gebouwen. Bij de McDonalds hebben we even het beschikbare gratis draadloos internet gebruikt om te kijken of we het stuk naar Alice Springs kunnen afsnijden door een 4WD-route te rijden. Dit kon: hiermee zouden we de autorit de volgende dag verkorten van 1170 naar 850 km! Terug bij de camping schrok ik toen ik de deksel van de wc optilde: er zat een kikker in :D! Na een lange dag in de auto, maar met zeer mooi landschap onderweg, gingen we lekker in ons tentje liggen.

De volgende dag stond de 850 km, waarvan 600 km dirt road, op de planning: vroeg opstaan dus! We reden om 6.45 uur van de camping weg, richting Urandangi en Tobermorey. Het waren smalle zandwegen en er zaten veel vogeltjes op de weg die pas op het laatste moment wegvlogen.. :S Net nadat we de Plenty Highway hadden bereikt, gingen we de grens met Northern Territory over: weer een nieuwe staat! Het was weer prachtig onderweg, net als de vorige dagen. Ook zagen we veel typische 'mini-dorpjes' onderweg (een keer zelfs met kamelen in een wei). Onderweg hebben we overigens nog een lekke band gehad.., maar die werd eigenlijk heel snel verwisseld door ons drieen. We werden omsingeld door tientallen vliegen: een ervaring waar we de komende dagen nog wel aan zouden wennen... (vliegen zijn er namelijk overal en in grote getalen in de outback)! Na een foto van het welkomstbord te hebben gemaakt, reden we Alice Springs binnen. Op de camping hebben we gedoucht (heerlijk.. na zo'n lange rit) en gegeten. We hebben nog met twee Eindhovenaren gepraat, waarvan de jongen "het echt helemaal had gehad met die woestijn" :D. .. Onvoorstelbaar!

Terwijl Inge en ik boodschappen deden, regelde Mark een nieuwe band (in de outback is minstens 1 reserveband namelijk wel noodzakelijk..). Via wat informatie van het Visitors Centre en een korte wandeling door de winkelstraat (het is me nog steeds niet gelukt een 'McLeods Daughters'-hoed te kopen) zijn we voor de middag vertrokken naar Uluru (Ayers Rock): maar 460 km in de auto. We waren ruim op tijd op de (enige en dure) camping in het Yulara resort. Na ons avondeten te hebben klaargemaakt, zijn we met de auto naar de 'Sunset Viewing Area' gereden: een parkeerplaats voor toeristen om Uluru goed op de foto te kunnen zetten (!).

De volgende morgen stonden we weer tijdig op, omdat we natuurlijk ook Uluru bij zonsopgang wilden zien! We hebben ter plekke ontbeten, met ons kommetje muesli :D. Het was een mooie zonsopgang, de kleuren en schaduwen waren beter dan bij de zonsondergang de vorige dag. Daarna zijn we doorgereden naar Kata Tjuta (de Olga's). Na eerst wat uitzichtsfoto's, hebben we vervolgens een 7,5 km lange wandeling door het gebied gemaakt. Dit was echt geweldig mooi, je loopt tussen hoge, ronde rotsformaties door, omringd door die typische begroeiing en met mooie doorzichten. Magnifiek! Het werd erg warm, waardoor je meer gaat zweten en ook meer vliegen je aantrekkelijk gaan vinden. Toch waren we een van de weinigen zonder zo'n charmant vliegennetje om ons hoofd heen :D!

Daarna zijn we teruggereden naar Uluru en na even in het Cultural Centre te hebben rondgekeken, wilde ik graag de Base Walk (10 km) lopen, om Uluru heen. Omdat Mark hem al eerder deze reis had gedaan en Inge een beetje last van haar enkel had, vertrok ik om 13.00 uur alleen .. en ik vond het heerlijk! Het was een heel bijzondere wandeling; ik alleen in de brandende zon, naast zo'n imposante rots, spiritueel heel belangrijk voor de Aboriginals en waarvan het uiterlijk elke 50 meter weer verandert, .. Ook ben ik maar 5 personen tegengekomen onderweg! 2,5 uur later werd ik opgehaald, vermoeid maar volledig voldaan :D. Na een welverdiende douche zijn we doorgereden op weg naar Watarrka (Kings Canyon). Op een Rest Area onderweg hebben we achter een heuveltje onze tent opgezet. Omdat er overal mieren liepen, die binnen korte tijd overal over je benen kriebelen, hebben we met een beetje behelpen bovenop een picknicktafel ons avondmaal gekookt.

De volgende ochtend zijn we net na zonsopgang opgestaan en verder gereden naar Kings Canyon: onderweg zagen we nog twee kamelen! Om iets voor 9 zijn we begonnen aan een 6,5 km wandeling. Dit werd weer een bijzonder mooie ervaring: met heel apart gevormde rotsen. Dan weer waren het 'stapels platen', ronde heuveltoppen of de strakke canyon zelf. Het was een mooie kleurencombinatie: geel/rode rotsen, groene bomen en struiken, witte boomstammen en de strakblauwe lucht op de achtergrond.

Na twee baantjes gezwommen te hebben in het zwembad van het Kings Canyon Resort, zijn we doorgereden naar de MacDonnell Ranges. Onderweg was het weer bijzonder: we zagen wilde paarden (verschillende kuddes), een kunstwerk van afval en drie witte, wilde ezels! Ook zijn we naar Gosses Bluff gereden, een 140 miljoen jaar oude krater van een meteorietinslag, waar je met de auto gewoon tussendoor kon rijden :). Eenmaal in het West MacDonnell National Park, hebben we bij de Redbank Gorge camping onze tent opgezet. Het was nog een klein uurtje wachten tot zonsondergang: dan zouden de vliegen weg zijn. Overdag stel je je er namelijk op in en deert het niet, maar 's avonds wil je toch gewoon rust en niet elke keer met je handen je gezicht vrijmaken. Intussen waren we aan de praat geraakt met Sam, een Amerikaan die alleen reisde. 's Avonds hebben we de heldere sterrenhemel bestudeerd en ik kan nu aan de hand van de sterren (het Southern Cross) zeggen waar het zuiden is :D! We zijn in onze tent gaan liggen zonder buitentent, zodat we mooi uitzicht op de hemel hadden.. Het gaat toch niet regenen in de Outback.

Na het ontbijt zijn we samen met Sam naar de Redbank Gorge gaan wandelen. Na een verkennistocht van Inge en Sam, bleek het toch zo mooi te zijn in de gorge, dat ik besloot maar in mijn ondergoed het water in te springen bij gebrek aan een bikini ;). Intussen hadden Mark en ik wel de zeldzame Black-footed Rock wallabies gezien, waarvan eentje met een jonkie in de buidel: lieff!
De gorge was heel apart, soms erg nauw, met paarse rotsen en met uitdagend klimwerk om in de volgende pool te komen. Ook zaten er veel kikkertjes op de vochtige rotswanden. Toen Sam een waterslang ontdekte in de volgende pool die we door zouden moeten, zijn we maar omgedraaid.

Na een havermoutlunch, zijn we met z'n drieen weer verder gereden en hebben we bij Glen Helen een wandeling naar de Finke River gemaakt, de oudste rivier ter wereld. Van de rivier was nu niet veel over door de droogte, op een permanent 'waterhole' na (altijd erg belangrijk geweest voor de Aboriginals). Daarna weer in de auto naar Ormiston Gorge. Terwijl ik met mijn voeten in het water lekker afkoelde, heb ik een interessant gesprek gehad met een Australier. Bij Serpentine Chalet hebben we gekampeerd die avond. Er waren 'ruines' (alleen de fundamenten..) van de chalets waar ze vroeger overnachtten op doorreis, verwoest in 1968.

De volgende morgen hebben we lekker rustig aangedaan en zijn we pas om 9 uur vertrokken. Via een korte stop bij Ellery Creek Big Hole zijn we doorgereden naar Simpsons Gap. Dit was weer een droge rivier, met hoge rotswanden aan weerskanten. In een van de weinige waterplassen die nog over waren, vlogen kleine vogeltjes telkens op en neer om snel wat te drinken. Na een korte autorit waren we toen weer in Alice Springs en op de camping hebben we meteen een flinke was gedraaid: al dat stof! Daarna zijn Inge en Mark naar de wasstraat gereden, terwijl ik mijn tas heb ingepakt voor de vliegreis de volgende morgen.. Nadat we gezamenlijk de auto nog van binnen gepoetst hebben, zijn we naar Clinton gereden: een man die Mark tijdens zijn eerdere bezoek aan Alice Springs heeft ontmoet. We hebben lekker gebarbecue'd en het werd een erg gezellige avond! Later dan gewoonlijk lagen we dan ook in ons tentje :).

Vanmorgen zijn we om 6.50 uur opgestaan, nog voor de wekker. Na een laatste gezamenlijke ontbijt, werd ik door Inge en Mark naar het vliegveld gebracht. Zo kwam een einde aan 4,5 maand samenreizen met Inge: lang he! We hebben veel mooie dingen samen meegemaakt: een bijzondere reis! Na een aantal afscheidsknuffels reden ze dan toch weg ;), en stond ik alleen op een (bijna) leeg vliegveld! De vlucht 2 uur later werd echt heel mooi: de lucht was heel helder, waardoor ik de outback-landschappen heel goed van boven kon zien. Ik heb zelfs een foto van Uluru :D! Gelukkig was het ook mooi weer in Perth, toen ik er vanmiddag landde. En over 6 uurtjes is Marion er ook al :D. Morgen gaan we onze reisplanning eens nader bekijken en bepalen. Ik heb er zin innn :D!

Voor degenen die het tot hier hebben volgehouden: mijn excuses voor dit eigenlijk alweer veel te lange bericht, maar er is zoveel te vertellen.. :D

Foto's volgen hopelijk snel, zodat jullie mijn enthousiasme over de wondermooie Outback kunnen begrijpen/delen..!!
(ik vertrouwde de computer net niet helemaal om er mijn geheugenkaartje in te stoppen..)

Veel liefs,
Carmen